1- رسول اکرم(ص) فرمود: مهدی از فرزندان من است. اسم او اسم من و کنیه اش کنیه من (ابوالقاسم) است. از نظر اخلاق شبیه ترین مردم به من است. برای او غیبت و سیرتی است که در آن، بسیاری گمراه می شوند. آنگاه مثل شهاب ثاقب می آید و زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد چنانکه پر از ظلم و ستم شده باشد.
پیامبر اکرم (ص) در حجة الوداع- در سرزمین غدیر خم- در برابر بیش از صد و بیست هزار نفر به همین موضوع اشاره کردند و فرمودند:
ای مردم! به خدا و رسول خدا و نوری که همراه او نازل شده ایمان بیاورید، پیش از آنکه صورت‌هایی را واژگون کرده به طرف پشت بازگردانیم‌شان. ای مردم! نور خدای تبارک و تعالی در من قرار گرفته، سپس در وجود علی(ع) و پس از آن در نسل او تا قائم آل محمد(ص) که حق خدا را بازستاند و همه حقوق از دست رفته ما را باز پس گیرد آگاه باشید که او هر دانشمندی را به دانش و هر نادانی را به جهلش می شناسد. آگاه باشید که او نهری خروشان از اقیانوسی بی کران می باشد.
پیامبر اکرم(ص) می افزاید:
خدای تبارک و تعالی از روزها جمعه را برگزید و از شب ها، شب قدر را، و از ماهها، ماه رمضان را و مرا میان پیامبران و علی را از من، و حسن و حسین را از علی برگزید و از حسن و حسین نُه تن را برگزید که نهمین آنها قائم آنهاست که ظاهر و باطن آنهاست.
2- مردی خدمت امیر مومنان شرفیاب شد و عرض کرد: از مهدی برای من سخن بگو، حضرت فرمود: ... آستانه اش از همه گشادتر، دانشش از همه افزون تر و برای خویشاوندانش از همه نیکوتر است. بارالها! بیعت او را پایان بخشِ همه اندوها قرار بده. پراکندگی امت را به دست او به یگانگی مبدل فرما. اگر خداوند چنین روزی را نصیب تو ساخت. چون کوه استوار باش. اگر چنین روزی را درک کردی، به سوی احدی از او روی متاب. اگر به کویش راه یافتی، از او در مگذر.
حضرت علی(ع) در نهج البلاغه می فرماید: کسی که در پی او باشد، اثر او را نمی بیند. هیچ اثر شناسی از او نشانی به دست نیاورد، هر چند در این راه بکوشد. در آن رویدادها قومی ذهن و فکرشان صیقلی شده، همچون صیقل شمشیر به دست آهنگر. دیدگانشان به نور قرآن روشن و گوش هایشان به تفسیر آن مانوس. پس از جام خرد و حکمت که بامداد به آنان می نوشند شبانگاه نیز سیراب می گرداند.
3- از جابربن عبدالله انصاری نقل شده که می گوید: خدمت حضرت فاطمه زهرا(س) شرفیاب شدم. در برابر آن حضرت لوحی بود که اسامی اوصیاء از نسل او در آن ثبت شده بود. شمردم تعدادشان دوازده تن بود که آخر آنها قائم(عج) بود. سه تن از آنها به نام محمد، چهار تن به نام علی و ... .
قسمتی از متن لوح:
به نام خداوند بخشنده مهربان.
این نوشتاری است از جانب خدای عزیز و فرزانه به سوی پیامبر نور، سفیر و راهنمایش محمد(ص) که آنرا روح الامین از نزد پروردگار جهانیان فرو آورده است. ای محمد! نام های مرا گرامی دار، نعمت های مرا سپاس گوی و آنها را انکار نکن ... من تو را بر همه پیامبران برتری دادم و جانشینت را بر همه اوصیاء برتری بخشیدم و تو را با دو فرزند دلبندت حسن و حسین گرامی داشتم. حسن را- پس از سپری شدن مدت پدرش- معدن علم خود قرار دادم و حسین را مخزن وحی خود قرار داده مدال شهادت را به او عطا کردم و مدت او را با سعادت پایان دادم که او سالار شهیدان است ... معیار پاداش و کیفر من، اهل بیت اوست که نخستین آنها سرور عبادت کنندگان و زینت دوستان گذشته من علی بن الحسین است و آنگاه پسرش- شبیه جد بزرگوارش- محمد است که شکافنده علوم من و معدن حکمت من می باشد... این سخن از من به حقیقت پیوسته که جایگاه جعفر را بس بلند گردانم و او را بوسیله دوستان و شیعیانش مسرور نمایم، پس از او فرزندش موسی را برگزیدم که در عهد او فتنه ای به پا گردد. پس از سپری شدن مدت بنده، دوست و برگزیده ام موسی، در مورد یار و یاورم علی به انکار گرایند... او را اهریمنی گردن‌کش می کشد و در شهری که بنده شایسته‌ام ذوالقرنین بنا کرده، در کنار بدترین مخلوقاتم به خاک سپرده می شود. این سخن به حقیقت پیوسته که دیدگاه او را با فرزندش محمد روشن گردانم که جانشین و وارث علوم اوست. او معدن علوم و محل اسرار من است... نیکبختی او را با فرزندش علی کامل گردانم که یار و یاور من است و گواه من در میان بندگانم و امین بر وحی من است. از او حسن را پدید آوردم که دعوت کننده به سوی من و مخزن علوم من است. آنگاه سعادت او را به اوج رساندم با فرزندش «م ح م د» که رحمت است برای جهانیان. کمال موسی، شوکت عیسی و شکیبایی ایوب با اوست... .
4- امام حسن مجتبی(ع) فرمود: همه خیرها در آن زمان است، زیرا قائم ما قیام می کند و همه این حوادث را از بین می برد.(12)
امام جواد(ع) نقل می کند که روزی حضرت علی (ع) در حالیکه به دست سلمان تکیه داده بودند وارد مسجد شدند. امام حسن نیز در محضر آن حضرت بود.در این هنگام مردی با جامه های زیبا و فاخر وارد شد و به محضر امیر مومنان (ع) عرض ادب و سلام نمود. سپس گفت: من از شما سه سوال دارم، اگر پاسخ گفتید به دین شما می گروم، و سه پرسش خود را مطرح ساخت. حضرت علی (ع) به امام حسن(ع) فرمودند: تو پاسخ بده. امام حسن مجتبی هم به هر سه سوال او پاسخ گفته و آن مرد ایمان آورد و به امامت یکایک ائمه اعتراف کرد تا به امام زمان رسید، گفت: گواهی می دهم به امام فرزند حسن عسکری که نام و کنیه اش گفته نمی شود تا روزی که ظاهر شود و جهان را پر از عدل و داد کند، آنچنان که پر از ستم باشد. آنگاه امیر مومنان را تودیع کرد و از مسجد خارج شد. حضرت علی(ع) به امام حسن(ع) فرمودند:
او را تعقیب کن. اما امام حسن(ع) ناامید برگشته و فرمودند: او تا از در خارج شد دیگر دیده نشد. حضرت علی(ع) فرمودند: او خضر بود
5- امام حسین(ع) می فرماید: دوازده مهدی از ما است که نخستین آنان علی بن ابیطالب و آخرین آنها نهمین فرزند من است که امام قائم به حق است. خداوند زمین مرده را به وسیله او زنده می کند و دین حق را بر تمام ادیان پیروز می گرداند. برای او غیبتی است که گروه هایی در آن، از دین برمی گردند و گروه‌هایی دیگر بر آئین خود استوار می مانند و در این راه آزارها می بینند، به آنها گفته می شود این وعده کی واقع خواهد شد اگر راست می گویید. آنانکه بر این آزارها و تکذیب ها صبر کنند مانند کسی هستند که شمشیر به دست گرفته در پیشاپیش رسول اکرم(ص) جهاد کند.
6- امام سجاد (ع) فرمود: در قائم ما چند سنت از سنت های انبیاء همچون آدم، نوح، ابراهیم، عیسی، یوسف، ایوب و محمد(ص) است. از آدم و نوح طول عمر است.از ابراهیم ولادت پنهانی است. از موسی ترس و غیبت است. از عیسی اختلاف آرا و نظرات مردم پس از اوست. از ایوب گشایش و فرج بعد از امتحان است و از محمد(ص) خروج با شمشیر است.
7- امام باقر(ع) می فرماید:
هنگامی که اوضاع دگرگون شود و مردم بگویند قائم مرده یا هلاک شده است، یا اینکه بگویند به کدام بیابان رفته؟! و آنها که خواستار نابودی او هستند بگویند کسی‌که استخوان‌هایش پوسیده چگونه ظهور می کند، شما به ظهور او امیدوار باشید و چون بشنوید که ظهور نموده است به سوی او بشتابید هر چند با خزیدن از روی برف باشد.
8- امام صادق(ع) می فرماید:
او فرزند پسرم موسی است. او پسر خاتون کنیزان است. غیبتی کند که اهل باطل در آن به شک افتند. سپس خداوند او را ظاهر می نماید و شرق و غرب زمین را به دست وی فتح می کند. عیسی بن مریم آمده و پشت سر او نماز می گزارد و زمین به نور صاحبش روشن و منور می گردد.
9- امام کاظم(ع) فرمودند: آن قائمی که زمین را از دشمنان خدا پاک و از عدل و داد پر کند، چنانکه از ظلم پر شده بود، او نیز فرزند من است. او را غیبتی طولانی است، چون بر جان خود خائف است و در آن عصر(غیبت) گروه هایی از دین برمی گردند و جمعی پایدار می مانند. خوشا به حال شیعیان ما که در غیبت قائم به ولایت ما چنگ زنند و به دوستی ما و بیزاری از دشمنان مان ثابت بمانند. آنان از مایند و ما نیز از آنهائیم. ایشان به امامت ما راضی هستند و ما به پیروی آنها. خوشا به حال آنها، به خدا سوگند آنان در روز قیامت در درجه ما با ما هستند.
10- امام رضا(ع) فرمود: قائم ما کسی است که وقتی قیام کند، در سن پیران و سیمای جوانان است... او چهارمین فرزند من است. خداوند او را در حجاب و پرده خود غائب کند، سپس ظاهرش نماید و زمین را به دست او از عدل و داد پر کند چنانکه از ظلم و ستم پر شده است.
11- امام جواد(ع) می فرماید: قائم ما همان مهدی(عج) است. او کسی است که در زمان غیبتش، واجب است انتظار کشیده شود و هنگامیکه ظهور کرد، اطاعتش کنند. او سومین فرزند از فرزندان من است. قسم به آن خدایی که محمد(ص) را به نبوت مبعوث گردانید و ما را به امامت انتخاب نمود، اگر از عمر دنیا فقط یک روز باقی مانده باشد، خداوند آن روز را چنان طولانی گرداند تا اینکه قائم ما در آن روز خارج شده و ظهور نماید. پس با ظهورش جهان را از عدل و داد پر کند، چنانکه از ظلم و ستم پر شده است.
12- عبدالعظیم حسنی به امام هادی(ع) عرض کرد: پس از شما چه کسی مولای من است؟ حضرت فرمود: پس از من فرزند من. می دانی مردم نسبت به جانشین پس از او چگونه‌اند؟ عرض کرد: برای چه؟ فرمود: برای اینکه شخص وی دیده نمی شود و نباید او را با اسمش یاد کنند تا اینکه خروج کرده و زمین را پر از عدل و داد می نماید چنانکه پر از ظلم و ستم شده است.
13- امام حسن عسکری(ع) فرمود: شما مردم را چنین می بینم که بعد از من درباره جانشینم اختلاف پیدا می کنید. آگاه باشید! کسی که معتقد به امامت امامان بعد از پیغمبر باشد ولی فرزند مرا انکار کند، مانند آن کسی است که تمام پیغمبران را باور دارد، ولی نبوت پیامبر اکرم(ص) را منکر شود. در حالیکه هر که منکر رسول خدا(ص) باشد، در واقع همه پیامبران را انکار نموده است. زیرا اطاعت آخرین نفرِمان مانند اطاعت اولینِ آنهاست و هر کسی که منکر امامت ما باشد، آخرین نفر ما را نیز انکار نموده است.
